....πώς θα το ξεπεράσεις. Αν ξεπεράσεις τον εαυτό σου πρώτα. Τί νόημα έχει να ζεις την ίδια ημέρα; Και ολα αυτά τα ρόδα; Ναι, όλα σε εκφράζουν. Υλικά και άυλα. Επεκτείνεις ένα κομμάτι του ''εγώ'' τους. Θα ανοίξεις το παράθυρο και θα μπει το φως. Αυτό δεν χρειάζεται βοήθεια. Μην φοβάσαι,ούτε τον ίδιο τον φόβο. Είμαστε άρρωστοι από αμάθεια, ζωντανοί από τύχη. Μπορείς να πεις πώς ορίζεις τον εαυτό σου και τον νου σου. Να εκτονωθείς; Αυξάνοντας την πίεση; Δεν είμαι σίγουρος αν υπάρχει αρχή, τέλος ίσως. Κακιά θα γίνεις και φταίω εγώ για αυτό. Δεν μπορώ να διαλέξω,δεν έχω δει τις επιλογές μου. Αυτό που υπάρχει είναι συνεχής εξέλιξη. Δεν σταμάτησε ποτέ. Μετέχεις και δεν το γνωρίζεις. Τα πράγματα αλλάζουν συνεχώς, δεν σε ρωτάει κανείς και μένεις να κοιτάς το άπειρο πετώντας πέτρες στο νερό. Απογυμνωμένη. Αλήθεια δεν σου έχει τύχει να φοράς τόσα και να αισθάνεσαι γυμνή; Εμένα το αντίθετο. Πλαστική ζωή. Αυτή η συνουσία. Γεμίσαμε Ερμότιμους. Γελάς με ό,τι σου πουν και όπως το πουν. Αυτό δεν μπορεί να είναι έτσι, είναι το δικό μου! Πνευματική ιδιοκτησία. Τι απάτη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου